Późnym wieczorem 22 września 2019 r., wracając z Oktoberfestu z Monachium, po wcześniejszym postoju w Ratyzbonie, postanowiliśmy zatrzymać się na 2 godzinki na wieczorny spacer i obejrzeć Drezno po zmroku. Trzeba było w końcu zrobić sobie przerwę po długiej jeździe samochodem.
*Wpis zawiera linki afiliacyjne do GetYourGuide
Dojechaliśmy do tego miasta około godziny 21.00. Zaparkowaliśmy przy ulicy Lindengasse – około kilometra i 15 minut spacerkiem od starego miasta. Parking był o tej porze darmowy. Miasto było niemal całkowicie wymarłe, a przynajmniej ta jego część i starówka. W rozstawionych gdzieniegdzie pozostałościach po letnich ogródkach kawiarnianych i restauracyjnych pozostały już jedynie niedobitki gości. Dzięki temu wieczorny spacer po pustych uliczkach był niezwykle klimatyczny.
Trochę historii
Drezno jest miastem położonym nad rzeką Łabą w kraju związkowym Saksonia. Jest jego stolicą, liczącą około 550 tysięcy mieszkańców. Drezno do upadku Muru Berlińskiego i zjednoczenia Niemiec, znajdowało się w Niemieckiej Republice Demokratycznej, a więc podobnie jak Polska – w obszarze strefy wpływów Związku Radzieckiego.
W trakcie II wojny światowej duża część centrum Drezna, a w szczególności starego miasta, została zniszczona w wyniku alianckich nalotów bombowych w dniach 13-14 lutego 1945 roku. Do bombardowania Drezna nawiązuje Kurt Vonnegut w jednej ze swoich najbardziej znanych powieści „Rzeźnia numer pięć, czyli krucjata dziecięca, czyli obowiązkowy taniec ze śmiercią”, którą gorąco wszystkim polecam. Vonnegut był świadkiem tego wydarzenia, będąc w tym czasie w niemieckiej niewoli jako żołnierz aliancki.
Po wojnie, kiedy miasto znalazło się w radzieckiej strefie okupacyjnej Niemiec, dużą część zbombardowanej zabudowy rozebrano do reszty. Dlatego znaczna część starego miasta i jego zabytków stanowi powojenną rekonstrukcję. Przykładem mogą być chociażby: Zwinger – barokowy zespół pałacowy z ogrodami w centrum miasta, katedra Świętej Trójcy czy most Augusta oraz wiele innych.
Z ciekawostek historycznych wspomnieć warto, że Drezno było królewsko-polskim miastem rezydencjonalnym a stało się nim, kiedy elekcyjnym królem Polski został August II Mocny z saskiej dynastii Wettynów. Obecnie Drezno jest miastem partnerskim Wrocławia oraz Gostynia w Wielkopolsce.
Dlaczego warto odwiedzić Drezno
Miasto położone jest bardzo blisko zachodniej granicy Polski. Jeśli więc mieszkacie gdzieś blisko południowo-zachodniej granicy naszego kraju, można je odwiedzić nawet na jeden dzień. Polecamy zrobić to wieczorem ze względu na jego klimat, który bardzo przypadł nam do gustu. Chociaż oczywiście i za dnia ma wiele do zaoferowania – będzie można odwiedzić muzea i galerie sztuki których tutaj nie brakuje. M.in. znaleźć tutaj można jedną z największych kolekcji malarstwa europejskiego na świecie, zwaną Galerią Obrazów Starych Mistrzów. Znajduje się ona w Zwingerze.
Spacer
Po przejściu z parkingu ulicami Parkstraβe i Bürgerwiese na stare miasto, rozpoczęliśmy nasz spacer od ewangelickiego Kościoła Świętego Krzyża, którego historia sięga 1215 roku i jest on największym kościołem w mieście. Podobnie jak wiele innych zabytków miasta, jest on rekonstrukcją świątyni znacznie zniszczonej w trakcie wojennego bombardowania. O tej porze kościół można było obejrzeć jedynie z zewnątrz.
Następnie przeszliśmy przez Altmarkt a następnie ulicą Schloβstraβe obok wybudowanego w 1969 roku Pałacu Kultury. Kolejnym ważnym zabytkiem na naszej trasie była Katedra Świętej Trójcy. Katedra jest świątynią katolicką i również była o tej porze zamknięta. Wzniesiona została w latach 1739-1751 na zlecenie Augusta III Sasa, który również zasiadał na tronie Polski jako król elekcyjny.
Pomijając późną porę, dużo obiektów w mieście przechodziło renowację co dodatkowo ograniczyło możliwość ich podziwiania. Z tego względu na przykład nie mogliśmy wejść na most Augusta – najstarszy most łączący brzegi Łaby. Historia mostu w tym miejscu sięga XII wieku jednak obecny most to rekonstrukcja przeprawy zbudowanej w latach 1907-1910.
Duże wrażenie po zmroku sprawia Opera Sempera (Semperoper). Obecny budynek opery otwarty został w 1985 roku – 40 lat po zburzeniu wcześniejszego budynku w trakcie bombardowań miasta. Jest to już trzeci gmach opery w tym miejscu, nie licząc tymczasowego budynku operowego, który wzniesiono po pożarze pierwszego budynku, który miał miejsce w 1869 roku.
Zwinger
Największe wrażenie po zmroku zrobił jednak na nas Zwinger. Zespół pałacowy jest jedną z najważniejszych budowli Drezna i położony jest przy Placu Teatralnym w bezpośrednim sąsiedztwie opery. Można było wejść na jego teren, ale nie było o tej porze możliwości zwiedzania go wewnątrz. Jednak warto było pooglądać przynajmniej jego dziedziniec. Całe założenie architektoniczne pałacu oparte jest właśnie na dużym dziedzińcu, otoczonym przez barokowe i neoklasycystyczne zabudowania.
Podobno August II Mocny po wizycie w Wersalu zapragnął podobnej siedziby dla siebie i trudno oprzeć się wrażeniu, że istnieją pewne podobieństwa. Chociaż obiekt drezdeński jest dużo mniejszy. Na dziedzińcu znajdują się cztery duże sadzawki z fontannami. Po zmroku odbijające się w nich zabudowania dają intrygujący efekt, który staraliśmy się uchwycić na zdjęciach.
Zapewne domyślacie się, że znaczną część miasta stanowi zabudowa barokowa. Że tak pozwolę sobie zażartować – późne rokokoko jak mówił Maks w „Seksmisji”. Jako miłośnik minimalizmu nie mogę powiedzieć abym lubił ten styl architektoniczny. Jednak puste ulice i iluminacja zabytków tworzyły niesamowite wrażenie, stąd polecam właśnie wieczorny spacer po mieście. Na koniec nadmienię, że pisząc ten tekst posiłkowałem się co nieco Wikipedią.